"Gliny z innej gliny" Marcin Wroński

   „Gliny z innej gliny” to 10 tom cyklu o komisarzu Zygmuncie Maciejewskim autorstwa Marcina Wrońskiego. Jest to nie tyle 10 część będąca kontynuacją historii, co książka mająca zwieńczyć dzieło i w nieco innej formie oddać hołd autorowi i jego pracy.

OPIS WYDAWCY:

"Koniec świetnej epoki polskiego kryminału. Wybitny cykl kompletny!

Jak zapowiadał Marcin Wroński po opublikowaniu Czasu Herkulesów, dziewiątego i ostatniego kryminału z Zygą Maciejewskim, pomysłowo i ciekawie zamyka swój cykl retro. Na pożegnanie w tomie Gliny z innej glinyzbiera opowiadania, których bohaterem jest niepokorny komisarz oraz Lublin od lat 20. do 80. XX wieku. Wyborna lektura dla miłośników serii z Maciejewskim oraz wielbicieli opowiadań kryminalnych, pełna niespodzianek i ozdobiona utworami m.in. Ryszarda Ćwirleja i Andrzeja Pilipiuka.

Po jedenastu latach od premiery pierwszego lubelskiego kryminału dziesiąty tom z Maciejewskim wieńczy dzieło!"

KILKA SŁÓW O KSIĄŻCE:

   Przyznam, że nie miałam wcześniej przyjemności czytać książek autorstwa p. Wrońskiego ale przed przeczytaniem tej zrobiłam „szybki przegląd” wcześniejszych pozycji. Spróbowałam poznać głównego bohatera i dowiedzieć się o nim jak najwięcej aby móc w pełni zrozumieć czytaną książkę. „Gliny z innej gliny” to zbiór opowiadań nawiązujących swoją stylistyką do międzywojennej Polski, ale nie brakuje w niej również bardziej współczesnych wydarzeń. Z założenia utwory mają być podsumowaniem serii i pożegnaniem czytelników z cyklem o Zydze Maciejewskim.

   Opowiadania, których bohaterem jest głównie komisarz Maciejewski to dzieło Marcina Wrońskiego i 3 innych autorów: Ryszarda Ćwirleja, Roberta Ostaszewskiego i Andrzeja Pilipiuka. W książce znajdujemy więc szeroki wachlarz stylów literackich. 4 autorów to 4 różne spojrzenia na bohaterów. Opowiadania nie łączą się w jedną historię, każde przedstawia inne otoczenie, inne wydarzenia i posiada zupełnie swój klimat. Wszystkie napisane są tak, aby w inteligenty i żartobliwy sposób oddawały charakter bohaterów. Utwory umieszczone w książce są dobrze przemyślane i nie mogę powiedzieć, że któreś z opowiadań jest mało interesujące.

Oprócz komisarza Zygmunta Maciejewskiego bohaterem opowiadań jest jego syn Aleksander Maciejewski oraz inne osoby z jego bliskiego otoczenia. Poznajemy jego bliższych i dalszych współpracowników, zwierzchników jak i żonę. Każde z opowiadań to odrębne śledztwo prowadzone szybko, sprawnie i bez zbędnego zwlekania. Pomiędzy opisy prowadzonego śledztwa wplatane są również wątki obyczajowe, osobiste rozterki bohaterów oraz odniesienie do realiów społecznych właściwych dla danej historii. Poznajemy komisarza Maciejewskiego zarówno jako świetnego policjanta jak i człowieka mającego swoje wady, uzależnienia, policjanta nie zawsze działającego zgodnie z prawem.

   Główną cechą książki jest to, że każdy z autorów podszedł do osoby komisarza Maciejewskiego indywidualnie i zbudował własne okoliczności i otoczenie dla jego przygód. Każdy z nich umiejscowił też swoją opowieść w zupełnie innym okresie życia bohatera a niektórzy zastąpili go jego krewnym o tym samym nazwisku. Doskonale zdaję sobie sprawę, że taka właśnie miała być koncepcja autorów, jednak gdzieś wewnętrznie brak mi spójności w opisywanych losach bohatera. Skaczemy z jednego dziesięciolecia do drugiego a nawet z wieku XX do XXI. Ja osobiście lubię, gdy bohater towarzyszy mi przez cały czas i od początku do końca mogę śledzić jego historię. Dlatego też po przeczytaniu całości odczuwam niewielki niedosyt. Opowiadania rozpatrywane osobno mają swój klimat i czar, jednak z perspektywy wielbiciela chronologii i porządku brak mi tego elementu łączącego wszystkich historii w spójną całość. Chciałoby się powiedzieć, że całością łączącą opowiadania jest osoba komisarza Zygmunt Maciejewskiego, ale nawet on nie pojawia się w każdym z nich.

   Książka z pewnością przypadnie do gustu wielbicielom twórczości Marcina Wrońskiego oraz osobom, który mniej przywiązują się do bohaterów.  

Książka dostępna również na : 
www.czytampierwszy.pl